Mimarlığın Öyküsü(Orantı ve Ölçek)

Mimarlığın Öyküsü(Orantı ve Ölçek)

Oran, ölçüler arasındaki, uyum-denetim-gereklilik işlevlerine bağlı ilişkidir. Büyüklük, nicelik, derece bakımdan, iki öğe veya parça ile bütün arasında bulunan ölçüsel ilişki orandır. Oran, iki şey arasındaki, özellikle ölçüsel uygunluktur. İki veya daha fazla nicelik, büyüklük arasındaki bağıntıdır. İnsan, bilinçli veya bilinçsiz olarak, kendine göre, ölçüler arasında ''oranlamalar'' yaparak duyumsar, algılar.

Zihin, örüntülerde matematiksel ve geometrik ilişkiler yani orantılar bulmaya çalışır. 

Yunan mimarlığı ve tasarımıyla ve bir bütün olarak Klasik mimarlıkla en çok ilişkilendirilen orantı sistemi, Altın Kesit ya da Altın Oran denilen sistemdir. Genel olarak iki eşit olmayan parçanın ilişkisi olarak betimlenebilen bu orantılamada ,küçük parçanın büyük parçaya oranı büyük parçanın bütüne oranına eşit olmalıdır. İlk defa ortaçağ matematikçisi Leonardo Fibonacci tarafından betimlenen bir sayı dizisine dayalı orantı sisteminde görülür. Sayılar ne kadar büyürse son ikisi arasındaki oran Altın Kesite o kadar yaklaşır.

ÖLÇEK

Mimarlık, görsel sanatların en büyüğü ve en kapsamlısıdır. Kullanıcı tarafından karşılaşılan güçlüklerden biri yapının boyutunu belirlemektir. Bir yapıtın boyutunu belirlerken karşılaştırma ölçümüz kendi boyutumuzdur. Ortalama insan boyutuna göre bir yapının büyüklüğüne onun ölçeği denir.